19 października 1929 roku ukazał się szósty numer dwutygodnika Ziemia Lubaczowska. Trafiliśmy kilka lat temu na tę gazetę w zbiorach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie i stała się ona inspiracją dla nas do stworzenia nowego lokalnego informatora. Ostatecznie przyjął on formę aplikacji mobilnej. Stylizacja naszego logotypu ma swoje inspiracje właśnie w tej gazecie. Jeżeli kogoś interesuje, co na terenie Ziemi Lubaczowskiej działo się w 1929 roku, niech zajrzy na stronę pbc.rzeszow.pl Długo też zastanawialiśmy się nad tym, z czym może być kojarzona Ziemia Lubaczowska, co jest naszym niepodważalnym atutem i powinno się stać znakiem rozpoznawczym. Po zestawieniu wszystkich za i przeciw, ustaliliśmy, że skoro w większości miejscowości mamy cerkwie, dwie z nich są najstarsze w kraju i jedna jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO, to tylko drewniana cerkiew może być znakiem rozpoznawczym. Nazwa Ziemia Lubaczowska dla aplikacji i regionu, została przez nas wyselekcjonowana z tego powodu, że już w XIII wieku wołość (z ruskiej terminologii oznacza ziemię) lubaczowska zaczęła funkcjonować jako oddzielny ośrodek administracyjny. Wobec braku innych historycznych określeń regionu, a także zafascynowani wspaniałym przewodnikiem Ewy Pękali z 2009 roku „Ziemia Lubaczowska”, postanowiliśmy, że najlepszą nazwą dla regionu, zgodną też z lokalną strategią, będzie właśnie Ziemia Lubaczowska.